خبر گزاری مهر

پنجمین همایش تجلیل از بانوان فعال قرآنی صبح چهارشنبه 7 خرداد با قرائت آیاتی از قرآن کریم توسط محمد مهدی بیگی نفر اول مسابقات قرآن شکوفه ها آغاز شد.

به گزارش خبرنگار مهر، در این همایش که با حضور حجت الاسلام و المسلمین علی محمدی نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه و آیت الله ری شهری تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی همراه بود معصومه فرزانه دبیر پنجمین همایش تجلیل از بانوان فعال قرآنی طی سخنانی به ارائه گزارشی از روند برگزاری این مراسم پرداخت و گفت: در چند سال برگزاری این همایش دستاوردهای متعددی را به دست آورده ایم که اولین آن این بود که مطالبات قرآنی مقام معظم رهبری را در حوزه مباحث قرآنی در جامعه بانوان عینیت بخشیدیم.

همچنین مشارکت و هم افزایی با مراکز و مجموعه های فعال بانوان قرآنی از دیگر دستاوردهای ما به شمار می رود و معرفی الگوهای قرآنی در عرصه های گوناگون به جامعه زنان از دیگر دستاوردهای برگزاری این نوع همایش ها محسوب می شود.

وی در پایان از اجرای پروژه آسیب شناسی چالش های فراروی بانوان فعال قرآنی خبر داد و گفت: این اطلاعات عمومی نیست و تنها در اختیار بانوان فعال قرآنی و موسسات قرآنی قرار می گیرد.

همچنین ما محصولات علمی طی چندین سال گذشته داشتیم از جمله چاپ سه کتاب است که در دسترس علاقمندان قرار گرفته و ان شاء الله سه کتاب دیگر در آینده منتشر خواهد شد.

در ادامه این مراسم حجت اسلام الهی زاده مشاور رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه پیرامون تدبر در قرآن به سخنرانی پرداخت و گفت: فرق ترجمه و تدبر این است که در ترجمه آیه را در نظر داریم و بعد از ملاحظه ترجمه ها متوجه می شویم آیات و عبارات بعضا بریده بریده است که یک فهم منسجمی از متن را در اختیار ما قرار نمی دهد لذا تدبر از ترجمه یک درجه بالاتر است که همانا دستیابی به فهم مسنجم لایه اول معنای قرآن است.

وی با اشاره به تفاوت تفسیر با تدبر افزود: در تفسیر علاوه بر لایه اول، لایه های دوم معنا، معنا را و ظهر و بطن قرآن و بعد تطبیق و مراحل دیگر را در دل خود دارد اما تدبر در همان حد خواندن و فهمیدن و خواندن و فهماندن است و تدبر در قرآن بر اساس آیات الهی یک وظیفه همگانی برای مسلمانان به شمار می رود. برای روشن شدن رابطه تدبر و تفسیر باید بگویم تدبر سنا بر روی بحر قرآن است اما تفسیر قواصی در اعماق اقیانوس قرآن است.

هر مفسری باید مسیر تدبر را بگذراند اما هر متدبری لزومی ندارد که حتما مفسر هم باشد.

حجت الاسلام الهی زاده تاکید کرد: برای تدبر در قرآن گام هایی تعریف شده که همه آنها با قرائت قرآن همراه است. در واقع روش تدبر، تکرر در قرائت است. مسلما با یک بار قرآن خواندن آن معنای منسجم را متوجه نمی شویم اما با چند بار خواندن ذهن باز شده و کلمات قبل و بعد به ما کمک می کند تا فهم منسجمی از متن داشته باشیم. تدبر در قرآن متمرکز بر نص و ظاهر قرآن است و آنچه فراتر از این باشد، به حیطه تفسیر سپرده می شود.

وی با اشاره به تاکیدات مقام معظم رهبری پیرامون تدبر در قرآن یادآور شد: تدبر روشمند و قانونمند است و نه سلیقه ای و ذوقی و ما امیدواریم روزی فرا رسد که آحاد مسلمانان و حتی آحاد اسنان ها در حد تدبر با قرآن آشنا شوند. منتها شروع این امر از ام القرای اسلامی و پیشتازی آن از ملت ایران باید صورت گیرد.

این پژوهشگر قرآنی بر ضرورت تربیت قرآنی تاکید کرد و گفت: روش های تربیتی سه گونه است و باید ببینیم از این سه، کدام مورد تاکید قرآن می باشد. روش اول روش معلمان اخلاق است که مخاطبان خود را به فضایل اخلاقی دعوت کرده و از رذایل اخلاقی بر حذر می دارند. روش دوم روش خطبا و وعاظ است که متاثر از تعالیم دینی است و مردم را تشویق به تحصیل فضائل اخلاقی با بیان صواب های اخروی می کنند و یا مردم را از رذایل اخلاقی با بیان خطرات و عذاب های اخروی بر حذر می دارند اما روش سوم در تربیت این است که برای تحصیل فضائل تاکید بر ام الفضایل و ام الکمالات می شود که همانا توحید است و برای اجتناب از رذایل نسبت به ام الرذایل و ام المفاسد هشدار داده می شود که ام المفاسد شرک است که این روش ویژه قرآن است و اگر تربیت ما قرآنی باشد باید در امر تربیت بر توحید تکیه کنیم و از شرک دوری بجوییم حتی اکتفا به امر توحید هم کافی نیست و اجتناب از شرک ضروری است و اگر از شرک دوری نداشته باشیم به نفاق کشیده می شویم.

حجت الاسلام الهی زاده تصریح کرد: مربی باید شکل گیری شاخص و نتیجه کار تربیتی اش به توحید توجه کند روایتی نقل شده که گریه های معمول بچه ها نگران کننده نیست چون گریه چهار ماه اول اعتراف به وحدانیت پرروردگار است و چهار ماه دوم صلوات بر محمد و آل محمد (ص) است و چهار ماه سوم دعا در حق پدر و مادر است.

وی با اشاره به حدیث نبوی مبنی بر سه دوره تربیتی هفت ساله تاکید کرد: اگر می خواهیم تربیت توحیدی و قرآنی داشته باشیم باید رضای الهی را در نظر بگیریم. براساس حدیثی از حضرت رسول کودک در هفت سال اول به مثابه امیر است که در این دوره توحید را می آموزد و در هفت ساله دوم عبد است که روحیه عبودیت در او پرورش می یابد و در هفت ساله سوم به عنوان وزیر نحوه تعامل اجتماعی را می آمورد. من در اینجا همه مربیان و معلمان را دعوت می کنم که در کنار تدبر در قران در امر تربیت به سمت تربیت توحیدی و فطری حرکت کنند چون استکبار جهانی با قوای نفسانی انسان ها جبهه هایی را در مقابل تربیت دینی ما قرار داده است که تنها می توان با تربیت قرآنی در مقابل آن ایستادگی کرد.